Mga pagbigkas ng Makapangyarihang Diyos - Ang Diyos Mismo, ang Natatangi IV

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos-Ang Diyos Mismo, ang Natatangi IV

        
         Ang Kabanalan ng Diyos (I)

Mayroon tayong ilang karagdagang pagbabahagi ukol sa awtoridad ng Diyos sa ating huling pulong, at hindi natin pag-uusapan ang tungkol sa pagkamakatuwiran ng Diyos sa ngayon. Pag-uusapan natin ngayon ang tungkol sa isang buong bagong paksa—ang kabanalan ng Diyos. Ang kabanalan ng Diyos ay isa pang aspeto ng natatanging kakanyahan ng Diyos, kung kaya may malaking pangangailangan na ibahagi dito ang paksang ito. Ang aspetong ito ng kakanyahan ng Diyos na Aking ibabahagi, kasama ang dalawang aspeto na dati na nating ibinahagi, ang matuwid na disposisyon ng Diyos at awtoridad ng Diyos—lahat ba ng ito ay natatangi? (Oo.) Ang kabanalan ng Diyos ay natatangi rin, kaya ang batayan nitong pagiging natatanging, ang ugat nitong pagiging natatangi, ay ang tema para sa ating pagbabahagi ngayon. Nauunawaan ba? Ngayon ay ating ibabahagi ang natatanging kakanyahan ng Diyos—ang kabanalan ng Diyos. Marahil ang ilan sa inyo ay may ilang pagdududa, at nagtatanong, "Bakit ibabahagi ang kabanalan ng Diyos?" Huwag mag-aalala, dahan-dahan Kong ipapaliwanag ito sa inyo. Pagkarinig ninyo rito malalaman ninyo kung bakit lubhang kinakailangang ibahagi Ko ang paksang ito.

Bigyang-kahulugan muna natin ang salitang "banal." Gamit ang inyong pang-unawa at mula sa lahat ng kaalaman na inyong natutuhan, ano ang inyong pagkaunawa sa kahulugan ng “banal”? (Ang “banal” ay nangangahulugang walang dungis, walang katiwalian o mga kapintasan ng sangkatauhan. Lahat ng sinisinagan nito—maging sa pag-iisip man, pananalita o kilos, lahat ng ginagawa nito—ay ganap na positibo.) Napakagaling. (Ang “banal” ay makaDiyos, malinis, di-naaagrabyado ng tao. Ito ay natatangi, ito ang likas na sagisag ng Diyos.) Ito ang inyong pakahulugan. Sa puso ng bawat tao, ang salitang “banal” na ito ay may saklaw, isang pakahulugan at isang interpretasyon. Kahit paano, kapag nakita ninyo ang salitang "banal" ang inyong mga isip ay hindi hungkag. Mayroon kang tiyak na tinukoy na saklaw para sa salitang ito, at ang pakahulugan ng ilang tao ukol dito ay halos malapit na sa paggamit sa salitang ito upang tumukoy sa kakanyahan ng disposisyon ng Diyos. Napakainam nito. Naniniwala ang karamihan sa mga tao na ang salitang “banal” ay positibo, at ito ay mapapatunayan. Subalit ang kabanalan ng Diyos na nais Kong ibahagi ngayon ay hindi basta na lamang mabibigyang kahulugan, ni basta maipapaliwanag man lamang. Sa halip, gagamit Ako ng ilang katunayan para sa pagtitiyak upang maipakita sa iyo kung bakit sinasabi Ko na ang Diyos ay banal, at kung bakit ginagamit Ko ang salitang “banal” upang ilarawan ang kakanyahan ng Diyos. Sa oras na matapos ang ating pagbabahagi, mararamdaman mo na ang paggamit ng salitang "banal" upang bigyang-kahulugan ang kakanyahan ng Diyos at ang paggamit ng salitang ito upang tukuyin ang Diyos ay kapwa karapat-dapat at talagang angkop. Kahit paano, at gaano man kalayo ang marating ng kasalukuyang mga wika ng tao, ang paggamit ng salitang ito upang tukuyin ang Diyos ay talagang naaangkop—ito lamang ang salita sa wika ng tao na pinaka-akma upang tumukoy sa Diyos. Hindi ito isang hungkag na salita kapag ginamit upang tukuyin ang Diyos, ni hindi rin ito pagpupuri nang walang dahilan o isang hungkag na papuri. Ang layunin ng ating pagbabahagi ay upang maipakilala sa bawat tao ang katotohanan ng aspetong ito ng kakanyahan ng Diyos. Hindi nangangamba ang Diyos sa pagkaunawa ng mga tao, tanging ang kanilang hindi pagkaunawa. Nais ng Diyos na makilala ng bawat tao ang Kanyang kakanyahan at kung anong mayroon at kung ano Siya. Kaya sa bawat oras na binabanggit natin ang isang aspeto ng kakanyahan ng Diyos, makakapagsabi tayo ng maraming katunayan upang maipakita sa mga tao na ang aspetong ito ng kakanyahan ng Diyos ay talagang umiiral.

Ngayong mayroon na tayong kahulugan ng salitang "banal," kumuha tayo ng ilang halimbawa. Sa mga ideya na mayroon ang mga tao, iniisip nila ang maraming “banal” na mga bagay at mga tao. Halimbawa, itinuturing na banal ang birheng mga lalaki at mga babae sa mga diksyonaryo ng sangkatauhan. Ngunit sila ba’y talagang banal? Ito bang tinatawag na banal at ang "banal" na ating ibabahagi ngayon ay iisa at magkapareho? (Hindi.) Kung titingnan ang mga taong may mataas na moralidad, na may pino at edukadong pananalita, na kailanman hindi nakapanakit kaninuman, at kapag sila ay nagsasalita, pinapayapa ang loob ng iba at pinasasang-ayon—sila ba’y banal? Ang mga iskolar at mga ginoo na tagasunod ni Confucius na may mataas na moralidad, pino kapwa sa salita at gawa—sila ba’y banal? Ang mga palaging gumagawa ng kabutihan, mga mapagkawanggawa at nagbibigay ng malaking tulong sa iba, ang mga nagdadala ng malaking kasiyahan sa mga buhay ng tao—sila ba’y banal? Ang mga hindi nagkikimkim ng mga makasariling pag-iisip, na hindi nanghihingi nang labis sa sinuman, na nagpaparaya kaninuman—sila ba’y banal? Ang mga hindi kailanman nakipagtalo sa kaninuman ni nagsamantala kaya sa kaninuman—sila ba’y banal? Kung kaya ang mga gumagawa para sa kabutihan ng iba, na pinakikinabangan ng iba at nagdudulot ng pagpapatibay sa iba sa bawat paraan—sila ba’y banal? Ang mga namimigay sa iba ng lahat ng kanilang naipon sa buong buhay nila at namumuhay ng isang payak na pamumuhay, na mahigpit sa kanilang mga sarili ngunit maluwag ang pakikitungo sa iba—sila ba’y banal? (Hindi.) Alalahanin ninyo na ang inyong mga ina ay nag-aruga sa inyo at kumalinga sa inyo sa bawat posibleng paraan—sila ba’y banal? Ang mga idolong minamahal ninyo, maging sila man ay tanyag na mga tao, mga sikat o dakilang mga tao—sila ba’y mga banal? (Hindi.). Tingnan natin ngayon ang mga propeta sa Biblia na nakapagsabi sa hinaharap na kaila sa maraming tao—ang ganitong uri ba ng tao ay banal? Ang mga taong nakapagtala sa mga salita ng Diyos at sa mga katunayan ng Kanyang gawain sa Biblia—sila ba’y mga banal? Si Moises ba ay banal? Si Abraham ba ay banal? (Hindi.) Paano naman si Job? Siya ba’y banal? (Hindi.) Si Job ay tinawag ng Diyos na isang matuwid na tao, bakit kaya pati siya ay hindi masasabing banal? Ang mga tao bang may takot sa Diyos at lumalayo sa kasamaan ay tunay na hindi banal? Sila ba’y banal o hindi? (Hindi.) Kayo ay medyo naguguluhan, hindi gaanong nakatitiyak, at hindi kayo nangangahas na magsabi ng “Hindi,” ngunit hindi rin kayo nangangahas na magsabi ng "Oo," kung kaya nagsasabi kayo ng “Hindi” nang medyo nahihirapan. Hayaan ninyo Akong magtanong ng isa pang katanungan. Ang mga sugo ng Diyos—ang mga sugo ng Diyos na pinapadala ng Diyos sa lupa—sila ba ay banal? (Hindi.) Ang mga anghel ba ay banal? (Hindi.) Ang sangkatauhan na hindi ginawang tiwali ni Satanas—sila ba ay banal? (Hindi.) Ang lahat ng sagot ninyo sa bawat tanong ay "Hindi". Sa anong batayan? Ang mismong parirala ba na kababanggit Ko lang ngayon ang dahilan ng inyong pagsasabi ng "Hindi ?" Nalilito kayo, hindi ba? Bakit kaya pati ang mga anghel ay hindi masasabing banal? Nakakaramdam kayo ng pagkabagabag dito, hindi ba? Maaari ba ninyong matuklasan kung gayon kung sa anong batayan hindi banal ang mga tao, mga bagay o mga di-nilikhang mga nilalang na ating nabanggit noong una? Nakatitiyak Ako na hindi ninyo magagawa, tama ba? Ang inyo bang pagsasabi ng "Hindi" kung gayon ay may kaunting pagka-iresponsable? Hindi kaya sumasagot kayo nang walang paghahanda? Iniisip ng ilang tao: "Ikaw ay nagtatanong sa gayong paraan, kung kaya tiyak na hindi ganoon." Huwag basta sumagot nang walang paghahanda. Pag-isipang mabuti kung ang sagot ay oo o hindi. Malalaman ninyo kapag ibinahagi natin ang susunod na paksa kung bakit ito ay “Hindi.” Ibibigay Ko sa inyo ang sagot maya-maya lang. Magbasa muna tayo ng ilang kasulatan.

Ang Utos ng Diyos na si Jehova sa Tao

Gen 2:15–17 At kinuha ng Diyos na si Jehova ang lalake at inilagay sa halamanan ng Eden, upang kaniyang alagaan at ingatan. At iniutos ng Diyos na si Jehova sa lalake, na sinabi, Sa lahat ng punong kahoy sa halamanan ay makakakain ka na may kalayaan: Datapuwa’t sa kahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama ay huwag kang kakain; sapagka’t sa araw na ikaw ay kumain niyaon ay walang pagsalang mamamatay ka.

Ang Pagtukso ng Ahas sa Babae

Gen 3:1–5 Ang ahas ay lalong tuso kaysa alin man sa mga hayop sa parang na nilikha ng Diyos na si Jehova. At sinabi niya sa babae, Tunay bang sinabi ng Dios, Huwag kayong kakain sa alin mang punong kahoy sa halamanan? At sinabi ng babae sa ahas, Sa bunga ng mga punong kahoy sa halamanan ay makakakain kami: Datapuwa’t sa bunga ng punong kahoy na nasa gitna ng halamanan ay sinabi ng Dios, Huwag kayong kakain niyaon, ni huwag ninyong hihipuin, baka kayo’y mamatay. At sinabi ng ahas sa babae, Maaaring hindi ka talaga mamamatay: Sapagka’t talastas ng Dios na sa araw na kayo’y kumain niyaon ay madidilat nga ang inyong mga mata, at kayo’y magiging parang Dios, na nakakakilala ng mabuti at masama.

Ang dalawang sipi na ito ay hango mula sa aklat ng Genesis sa Biblia. Pamilyar ba kayo sa dalawang siping ito? Ito ay naganap sa pasimula nang ang sangkatauhan ay unang nilikha; ito ay isang totoong pangyayari. Tingnan muna natin kung anong uri ng utos ang ibinigay ng Diyos na si Jehova kina Adan at Eva, sapagkat ang nilalaman ng utos na ito ay napakahalaga para sa ating paksa ngayon. "At iniutos ng Diyos na si Jehova sa lalake, na sinabi, Sa lahat ng punong kahoy sa halamanan ay makakakain ka na may kalayaan: Subalit sa kahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama ay huwag kang kakain; sapagka’t sa araw na ikaw ay kumain niyaon ay walang pagsalang mamamatay ka." Anong utos ng Diyos sa tao ang nilalaman ng siping ito? Una, sinasabi ng Diyos sa tao kung ano ang maaari niyang kainin, mga bunga ng iba’t ibang mga puno. Walang panganib at walang lason, ang lahat ay maaaring kainin at makakain kung nanaisin ng tao, nang walang mga pag-aalinlangan. Isang bahagi ito. Ang isa pang bahagi ay isang babala. Ang babalang ito ay nagsasabi sa tao ng puno kung saan hindi niya maaaring kainin ang bunga-hindi niya dapat kainin ang bunga mula sa puno ng pagkakilala ng mabuti at masama. Ano ang mangyayari kapag ganoon ang ginawa niya? Sinabi ng Diyos sa tao: Kapag kinain mo ito tiyak kang mamamatay. Ang mga salita bang ito ay tapat? Kung sinabi sa iyo ito ng Diyos subalit hindi mo nauunawaan kung bakit, ituturing mo ba ito na isang alituntunin o isang utos na dapat sundin? Dapat itong sundin, hindi ba? Subalit makasunod man dito o hindi ang tao, ang mga salita ng Diyos ay maliwanag. Buong-linaw na sinabi ng Diyos sa tao kung ano ang maaari niyang kainin at kung ano ang hindi niya maaaring kainin, at kung ano ang mangyayari kung kakainin niya ang hindi niya dapat kainin. Nakita mo ba ang anumang disposisyon ng Diyos sa maikling mga salitang winika Niya? Ang mga salita bang ito ng Diyos ay totoo? Mayroon bang anumang panlilinlang? Mayroon bang anumang kasinungalingan? Mayroon bang anumang pananakot? (Wala.) Matapat, makatotohanan at taos sa pusong sinabi ng Diyos sa tao kung ano ang maaari niyang kainin at kung ano ang hindi niya maaaring kainin, malinaw at payak. May natatago bang kahulugan sa mga salitang ito? Ang mga salita bang ito ay tapat? Kinakailangan bang maghaka-haka? (Hindi.) Hindi na kailangang manghula. Ang kahulugan ng mga ito ay halata sa isang tingin, at mauunawaan mo pagkakita mo rito. Ito ay napakalinaw. Iyon ay, ang nais ipahayag ng Diyos na nagmumula sa Kanyang puso. Ang mga bagay na ipinapahayag ng Diyos ay malinis, tapat at malinaw. Walang pailalim na mga layunin ni anumang natatagong mga kahulugan. Nagsalita Siya sa tao nang deretsahan, sinasabi sa kanya kung ano ang maaari niyang kainin at kung ano ang hindi niya maaaring kainin. Na ang ibig sabihin, sa pamamagitan ng mga salitang ito ng Diyos makikita ng tao na ang puso ng Diyos ay malinaw, na ang puso ng Diyos ay totoo. Ganap na walang kasinungalingan ditto; hindi ito sinasabi sa iyo na hindi mo maaaring kainin ang maaaring kainin o nagsasabi sa iyong “Gawin ito at tingnan kung ano ang mangyayari” sa mga bagay na hindi mo maaaring kainin. Hindi ito ang big Niyang sabihin. Anuman ang iniisip ng Diyos sa Kanyang puso ang siyang Kanyang sinasabi. Kung sinasabi Ko na ang Diyos ay banal sapagkat ipinapakita at inihahayag Niya ang Kanyang Sarili sa loob ng mga salitang ito sa ganitong paraan, maaari mong maramdaman na parang pinapalaki Ko ang hindi naman dapat o pinalalawak Ko nang husto ang Aking pakahulugan. Kung gayon, huwag mag-aalala, hindi pa tayo tapos.

Pag-usapan natin ang tungkol sa "Ang Pagtukso ng Ahas sa Babae." Sino ang ahas? (Si Satanas.) Ginagampanan ni Satanas ang papel ng hambingan sa anim-na-libong-taon na plano ng pamamahala ng Diyos, at isang papel na hindi natin makakalimutang banggitin kapag ibinabahagi natin ang kabanalan ng Diyos. Bakit Ko sinasabi ito? Kung hindi mo alam ang kasamaan at katiwalian ni Satanas o ang kalikasan ni Satanas, wala kang paraan kung gayon na makilala ito, ni malalaman mo kung ano ba talaga ang kabanalan. Sa kalituhan, naniniwala ang mga tao na ang ginagawa ni Satanas ay tama, sapagkat namumuhay sila sa gitna ng ganitong uri ng tiwaling disposisyon. Kung walang hambingan, kung walang mapaghahambingan, hindi mo maaaring malaman kung ano ang kabanalan, kung kaya ang paksang ito ay dapat mabanggit dito. Hindi natin pinulot ang paksang ito kung saan-saan lang, ngunit sa halip sa pamamagitan ng mga salita at mga gawa nito ating makikita kung paano kumikilos si Satanas, kung paano nito ginagawang tiwali ang sangkatauhan, kung anong uri ng kalikasan mayroon ito at kung ano ang hitsura nito. Kaya ano ang sinabi ng babae sa ahas? Isinalaysay ng babae sa ahas kung ano ang sinabi ng Diyos na si Jehova sa kanya. Batay sa kanyang sinabi, pinatunayan ba niya ang katumpakan ng lahat ng sinabi sa kanya ng Diyos? Hindi niya mapapatunayan ito, hindi ba? Bilang isang taong kalilikha pa lamang, wala siyang kakayahan na makilala ang kaibahan ng masama sa mabuti, ni may kakayahan siyang makilala ang anuman sa kanyang paligid. Kung pagbabatayan ang mga salitang binigkas niya sa ahas, hindi niya napatunayan ang mga salita ng Diyos bilang tama sa kanyang puso; ito ang kanyang saloobin. Kaya nang makita ng ahas na ang babae ay walang tiyak na saloobin ukol sa mga salita ng Diyos, sinabi nito: “Maaaring hindi ka talaga mamamatay: Sapagka’t talastas ng Dios na sa araw na kayo’y kumain niyaon ay madidilat ang inyong mga mata, at kayo’y magiging parang Dios, na nakakakilala ng mabuti at masama.” Mayroon bang anumang mali sa mga salitang ito? Pagkabasa ninyo sa pangungusap na ito, nadama ba ninyo ang mga intensyon ng ahas? Ano ang mga intensyon na mayroon ang ahas? (Ang tuksuhin ang tao na magkasala.) Nais nito na tuksuhin ang babaeng ito upang pigilan siyang sundin ang mga salita ng Diyos, ngunit hindi nito sinabi nang tuwiran. Kaya masasabi natin na ito ay napakatuso. Ipinapahayag nito ang kanyang kahulugan sa isang palihim at hindi tuwirang paraan upang makamit ang hinahangad nitong layunin na itinatago nito mula sa tao sa loob mismo nito—ito ang katusuhan ng ahas. Si Satanas ay palaging nagsasalita at kumikilos sa ganitong paraan. Sinasabi nito na "hindi tiyak," nang walang anumang pinapatunayan. Subalit sa pagkarinig nito, ang mangmang na puso ng babaeng ito ay naantig. Nalugod ang ahas sapagkat nakamit ng mga salita nito ang hinahangad na epekto—ito ang tusong intensyon ng ahas. At saka, sa pamamagitan ng pangangako ng isang kalalabasan na pinaniwalaan ng tao na mabuti, sinulsulan siya nito na sinasabing, “sa araw na kayo’y kumain niyaon, ay madidilat nga ang inyong mga mata.” Kaya inisip niya: “Ang mabuksan ang aking mga mata ay isang mabuting bagay!”At pagkatapos ay nagsabi ito ng isang bagay na mas mainam, mga salitang di-kilala ng tao, mga salitang nagtataglay ng malaking kapangyarihan ng tukso sa mga nakakarinig ng mga ito: "Kayo’y magiging parang Dios, na nakakakilala ng mabuti at masama." Ang mga salita bang ito ay hindi talagang nakakatukso sa tao? Ito ay parang isang tao na nagsasabi sa iyo: “Ang hugis ng iyong mukha ay kamangha-mangha. May pagkapango nga lang ang ilong, subalit kung mapapaayos mo iyan, ikaw ay gaganda nang husto!” Para sa sinuman na hindi nagnais kailanman na magkaroon ng kosmetikong operasyon, maaantig kaya ang puso nila kapag narinig ang mga salitang ito? Ang mga salita bang ito ay mapanukso? Ang panunulsol bang ito ay nakakatukso sa iyo? Panunubok ba ito? (Oo.) Ang Diyos ba ay nagsasabi ng mga bagay na ganito? Mayroon bang anumang pahiwatig na ganito sa mga salita ng Diyos na katitingin pa lang natin? (Wala.) Ang Diyos ba ay nagsasabi ng kung ano ang iniisip Niya sa Kanyang puso? Makikita ba ng tao ang puso ng Diyos sa pamamagitan ng Kanyang mga salita? (Oo.) Subalit nang ang ahas ang nagsabi ng mga salitang iyon sa babae, nakita ba ninyo ang puso nito? (Hindi.) At dahil sa kamangmangan ng tao, sila ay madaling natukso ng mga salita ng ahas, madali silang nabitag, madaling natangay. Kung gayon nakita mo ba ang mga intensyon ni Satanas? Nakita mo ba ang layunin sa likod ng sinabi nito? Nakita mo ba ang masamang balak at tusong pakana nito? (Hindi.) Anong uri ng disposisyon ang kinakatawan ng paraan ng pananalita ni Satanas? Anong uri ng kakanyahan ang nakita mo kay Satanas sa pamamagitan ng mga salitang ito? Ito ba ay lihim na mapanira? Marahil sa panlabas ito ay nakangiti sa iyo o hindi naghahayag nang kahit ano pa mang pagpapahayag. Subalit sa puso nito kinakalkula nito kung paano makakamit ang layunin nito, at ang layuning ito ang hindi mo magawang makita. Ikaw sa gayon ay natukso sa lahat ng pangako na ibinibigay nito sa iyo, lahat ng kapakinabangan na sinasabi nito. Nakikita mo ang mga ito bilang mabuti, at nararamdaman mo na ang sinasabi nito ay mas kapaki-pakinabang, mas matibay kaysa sa sinasabi ng Diyos. Kapag nangyayari ito, ang tao ba kung gayon ay hindi nagiging isang sunud-sunurang bilanggo? Ang paraan bang ito na ginagamit ni Satanas ay hindi ubod nang sama? Hinahayaan mo ang sarili mo na lumubog nang husto. Nang walang anumang ginagawa si Satanas, sa dalawang pangungusap na ito masaya kang sumunod dito, umayon dito. Ang layunin nito ay naabot. Ang intensyon bang ito ay hindi masama? Hindi ba ito ang pinakapangunahing mukha ni Satanas? Mula sa mga salita ni Satanas, makikita ng tao ang masasamang layunin nito, makikita ang nakakasindak na mukha at kakanyahan nito. Hindi ba tama iyon? Sa paghahambing sa mga pangungusap na ito, marahil mararamdaman mo nang walang pagsusuri na bagamat ang mga salita ng Diyos na si Jehova ay mapurol, karaniwan at palasak, na ang mga ito ay hindi karapat-dapat makagulo sa pagpupuri sa katapatan ng Diyos. Kapag tinatanggap natin ang mga salita ni Satanas at ang nakakatakot na mukha nito at ginagamit ang mga ito bilang isang hambingan, gayunpaman, nakabibigat ba ang mga salitang ito ng Diyos sa mga tao sa kasalukuyan? (Oo.) Sa pamamagitan ng hambingan na ito, madadama ng tao ang dalisay na kawalang-dungis ng Diyos. Bawat salita na winiwika ni Satanas at ang mga layunin nito, mga intensyon at paraan ng pagsasalita nito—lahat ng ito ay nahaluan. Ano ang pangunahing tampok sa paraan nito ng pagsasalita? Gumagamit ito ng paliguy-ligoy na mga salita upang tuksuhin ka nang hindi mo nakikita, ni hahayaan ka nitong mapag-isipan mo kung ano ang layunin nito; pakakagatin ka nito, na papurihan mo ito at awitin ang mga katangian nito. Hindi ba ito ang palagiang plano ni Satanas? (Oo.) Tingnan natin ngayon kung ano pa ang ibang mga salita at pagpapahayag ni Satanas na nagpapahintulot sa tao na makita ang nakakatakot na mukha nito. Magpatuloy tayo sa pagbabasa ng ilan pang kasulatan.

Ang Pag-uusap ni Satanas at ng Diyos na si Jehova

Job 1:6–11 Isang araw nga nang ang mga anak ng Dios ay magsiparoon na magsiharap kay Jehova, na si Satanas ay naparoon din naman na kasama nila. At sinabi ni Jehova kay Satanas, Saan ka nanggaling? Nang magkagayo’y si Satanas kay Jehova, at nagsabi, Sa pagpaparoo’t parito ako sa lupa, at sa pagmamanhik manaog doon. At sinabi ni Jehova kay Satanas, Iyo bang napansin ang Aking lingkod na si Job sapagka’t walang gaya niya sa lupa, na sakdal at matuwid na lalake, na natatakot sa Dios at humihiwalay sa kasamaan. Nang magkagayo’y sumagot si Satanas kay Jehova, at nagsabi, Natatakot ba ng walang dahilan si Job sa Dios? Hindi Mo ba kinulong siya, at ang kaniyang sangbahayan, at ang lahat niyang tinatangkilik, sa bawa’t dako? Iyong pinagpala ang gawa ng kaniyang mga kamay, at ang kaniyang pag-aari ay dumami sa lupain. Nguni’t pagbuhatan Mo siya ng iyong kamay ngayon, at galawin Mo ang lahat niyang tinatangkilik, at itatakuwil Ka niya ng mukhaan.

Job 2:1–5 Nangyari uli na sa araw nang pagparoon ng mga anak ng Dios upang magsiharap kay Jehova, na nakiharap din si Satanas, upang humarap kay Jehova. At sinabi ni Jehova kay Satanas, Saan ka nanggaling? At si Satanas ay sumagot kay Jehova, at nagsabi, Sa pagpaparoo’t parito sa lupa, at sa pagmamanhik panaog doon. At sinabi ni Jehova kay Satanas, Iyo bang pinansin ang Aking lingkod na si Job? sapagka’t walang gaya niya sa lupa, na sakdal at matuwid na lalake, na natatakot sa Dios, at humihiwalay sa kasamaan: at siya’y namamalagi sa kaniyang pagtatapat, bagaman ako’y kinilos Mo laban sa kaniya, upang ilugmok siya ng walang kadahilanan. At si Satanas ay sumagot kay Jehova, at nagsabi, Balat kung balat, oo, lahat na tinatangkilik ng tao ay ibibigay dahil sa kaniyang buhay. Nguni’t pagbuhatan Mo ngayon ng Iyong kamay, at galawin Mo ang kaniyang buto at ang kaniyang laman, at itatakuwil Ka niya ng mukhaan.

Ang dalawang siping ito ay ang pag-uusap ng Diyos at ni Satanas, at itinatala ng mga ito kung ano ang sinabi ng Diyos at kung ano ang sinabi ni Satanas. Hindi nagsalita ang Diyos nang marami, at nangusap nang napakasimple. Makikita ba natin ang kabanalan ng Diyos sa simpleng mga salita ng Diyos? May ilang magsasabing hindi madali ito. Makikita ba natin kung gayon ang pagiging ubod nang sama ni Satanas sa mga tugon nito? (Oo.) Tingnan muna natin kung anong uri ng tanong ang tinanong ng Diyos na si Jehova kay Satanas. ("Saan ka nanggaling?") Ito ba’y tapat na tanong? Mayroon bang natatagong kahulugan? (Wala.) Ito ay isang tanong lamang, dalisay, wala ng ibang layunin. Kung tatanungin Ko kayo: "Saan ka nanggaling?” Paano ninyo kung gayon sasagutin? Ito ba’y isang tanong na mahirap sagutin? Sasabihin ba ninyong: “Sa pagpaparoo’t parito sa lupa, at pabalik-balik doon? " (Hindi.) Hindi kayo sasagot ng ganito, ano kaya ang mararamdaman ninyo kapag nakita ninyo si Satanas na sumasagot sa ganitong paraan? (Nararamdaman namin na si Satanas ay kakaiba at mapanlinlang.) Masasabi mo ba kung ano ang nararamdaman Ko? Sa bawat oras na nakikita Ko ang mga salitang ito naiinis Ako, sapagkat nagsasalita ito ng walang anumang sinasabi. Sinagot ba nito ang tanong ng Diyos? Ang mga salita nito ay hindi isang kasagutan, walang kinalabasan. Ang mga iyon ay hindi kasagutan patungkol sa katanungan ng Diyos. "Sa pagpaparoo’t parito sa lupa, at sa pagmamanhik manaog doon." Ano ang nauunawaan mo mula sa mga salitang ito? Saan ba talaga nanggaling si Satanas? Nakatanggap ka ba ng kasagutan? (Hindi.) Ito ang “katalinuhan” ng pagkatuso ni Satanas, hindi hinahayaan ang sinuman na matuklasan kung ano talaga ang sinasabi nito. Pagkadinig sa mga salitang ito hindi mo pa rin mababatid kung ano ang sinabi nito, gayunman tapos na itong sumagot. Naniniwala ito marahil na nakasagot ito nang perpekto. Paano kung gayon ang iyong nararamdaman? Naiinis ba? (Oo.) Nagsisimula ka ngayong makaramdam ng inis sa mga salitang ito. Si Satanas ay hindi nagsasalita nang deretsahan, kaya napapakamot ka ng ulo at hindi mahiwatigan ang pinagmumulan ng mga salita nito. Kung minsan, sinasadya nito ang sinasabi, at kung minsan pinangingibabawan ito ng sariling kakanyahan nito, ng sariling kalikasan nito. Ang mga salitang ito ay galing mismo sa bibig ni Satanas. Ang mga ito ay hindi isinasaalang-alang sa mahabang panahon at pagkatapos ay sinalita ni Satanas, iniisip ang sarili nitong matalino, inihayag nito ang mga iyon nang natural.Sa sandaling tanungin mo ito kung saan ito nanggaling, gumagamit ito ng mga salitang ito upang sagutin ka. Nararamdaman mo ang sobrang pagkalito, hindi mo kailanman malalaman nang eksakto kung saan iyon nagmula. Mayroon ba sa inyo na nangungusap ng ganito? (Oo.) Anong uri ng paraan ng pagsasalita ang ganito? (Ito ay hindi maliwanag at hindi nagbibigay ng isang tiyak na sagot.) Anong uri ng mga salita ang dapat nating gamitin upang ilarawan ang ganitong paraan ng pananalita? Ito ay mapanligaw at mapanlinlang, hindi ba? Kunwari ayaw ipaalam sa iba ng isang tao kung saan sila nagpunta kahapon. Tinatanong mo sila: "Nakita kita kahapon. Saan ang punta mo?" Hindi ka nila sinasagot nang diretso kung saan sila nagpunta kahapon. Sinasabi nila "Maraming nangyari kahapon. Nakakapagod!" Sinagot ba nila ang tanong mo? Oo sinagot nila, ngunit hindi iyon ang sagot na nais mo. Ito ang "katalinuhan" ng panlilinlang ng tao. Hindi mo kailanman matutuklasan kung ano ang ibig nilang sabihin o maiintindihan ang pinagmulan o intensyon sa likod ng kanilang mga salita. Hindi mo alam kung ano ang kanilang sinusubukang iwasan sapagkat may sarili silang kuwento sa puso nila —ito ay kataksilan. Madalas din ba kayong magsalita sa ganitong paraan? (Oo.) Ano kung gayon ang inyong layunin? Hindi kaya kung minsan ay upang protektahan ang inyong sariling mga kapakanan, minsan upang panatilihin ang inyong katayuan, inyong sariling imahe, panatilihin ang mga lihim ng inyong pribadong buhay, sagipin ang inyong sariling reputasyon? Anuman ang layunin, hindi ito maihihiwalay sa inyong mga pakinabang, may kinalaman sa inyong mga kapakanan. Ito ba ang kalikasan ng tao? Ang bawat isa na may ganitong uri ng kalikasan ay hindi ba katulad ni Satanas? Masasabi natin ito, hindi ba? Sa pangkalahatan, ang paghahayag na ito ay kamuhi-muhi at kasuklam-suklam. Naiinis din kayo ngayon, hindi ba? (Oo.)

Kung muling titingnan ang unang sipi, tumutugon muli si Satanas sa Diyos na si Jehova, na sinasabing: "Natatakot ba ng walang kabuluhan si Job sa Dios?" Sinisimulan nitong tuligsain ang pagtasa ng Diyos na si Jehova kay Job, at ang pagtuligsang ito ay may halong poot. “Hindi Mo ba kinulong siya, at ang kaniyang sangbahayan, at ang kaniyang pag-aari ay dumami sa lupain?" Ito ang pagkaunawa at pagtasa ni Satanas sa gawain ng Diyos na si Jehova kay Job. Tinatasa ito ni Satanas tulad nito, na sinasabing: "Iyong pinagpala ang gawa ng kaniyang mga kamay, at ang kaniyang pag-aari ay dumami sa lupain. Nguni’t pagbuhatan Mo siya ng iyong kamay ngayon, at galawin Mo ang lahat niyang tinatangkilik, at itatakuwil Ka niya ng mukhaan," Si Satanas ay palaging nagsasalita nang hindi maliwanag, subali’t nagsasalita ito nang may katiyakan dito. Gayunpaman, ang mga sinambit na salitang ito na may katiyakan ay isang pagtuligsa, isang kalapastanganan sa Diyos at isang pakikipagtunggali sa Diyos na si Jehova, sa Diyos Mismo. Ano ang nararamdaman ninyo kapag naririnig ninyo ito? Nakakaramdam ba kayo ng pag-ayaw? Nakikita ba ninyo ang mga intensiyon nito? Una sa lahat, itinatatwa nito ang pagtasa ng Diyos na si Jehova kay Job—isang tao na may takot sa Diyos at lumalayo sa kasamaan. Itinatatwa nito kung gayon ang lahat ng sinasabi at ginagawa ni Job, iyon ay, itinatatwa nito ang takot niya sa Diyos na si Jehova. Ito ba ay nagpaparatang? Pinaparatangan, itinatatwa, at pinagdududahan ni Satanas ang lahat ng ginagawa at sinasabi ng Diyos na si Jehova. Hindi ito naniniwala, na sinasabing, “Kung sinasabi Mo na ang mga bagay ay kagaya nito, bakit hindi ko ito nakita? Binigyan Mo siya ng napakaraming biyaya, paanong hindi siya matatakot sa Iyo?” Hindi ba ito ay pagtatwa sa lahat ng ginagawa ng Diyos? Ang pagpaparatang, pagtatatwa, paglapastangan—ang mga salita nito ay hindi ba mapusok? Ang mga ito ba ay hindi tunay na pagpapahayag ng kung ano ang iniisip ni Satanas sa puso nito? Ang mga salitang ito ay tiyak na hindi katulad ng mga salitang kababasa lang natin ngayon: “Sa pagpaparoo’t parito sa lupa, at sa pagpapanhik manaog doon.” Ang mga ito ay ganap na kaiba sa mga iyon. Sa pamamagitan ng mga salitang ito, ganap na inilalantad ni Satanas ang saloobin sa Diyos at ang pagkamuhi sa takot ni Job sa Diyos na tinataglay sa puso nito. Kapag nangyayari ito, ang pagkamalisyoso nito at ang masamang kalikasan nito ay ganap na nailalantad. Kinamumuhian nito ang mga may takot sa Diyos, kinamumuhian ang mga lumalayo sa masama, at lalo pang kinamumuhian ang Diyos na si Jehova sa pagkakaloob ng mga pagpapala sa tao. Nais nitong gamitin ang pagkakataong ito upang sirain si Job na iniangat ng Diyos gamit ang sarili Niyang kamay, upang wasakin siya, na nagsasabing: “Sinasabi Mo na may takot sa Iyo si Job at lumalayo sa masama. Kabaligtaran ang nakikita ko.” Ginagamit nito ang iba’t ibang paraan upang udyukan at tuksuhin ang Diyos na si Jehova, at gumagamit ng iba’t ibang paraan upang ibigay ng Diyos na si Jehova si Job kay Satanas upang walang-pakundangang manipulahin, pinsalain at hawakan. Nais nitong samantalahin ang pagkakataong ito upang puksain ang taong ito na matuwid at perpekto sa mga mata ng Diyos. Ang pagkakaroon ba ng ganitong uri ng puso ay isang panandaliang kapusukan? Hindi, hindi ganoon. Matagal na panahon nang nagsimula ito. Ang Diyos ay gumagawa, ang Diyos ay nagmamalasakit sa isang tao, nagmamasid sa isang tao, at binubuntutan ni Satanas ang Kanyang bawat hakbang. Sinumang pinapaboran ng Diyos, binabantayan din ni Satanas, nakabuntot sa likod. Kung nais ng Diyos ang taong ito, gagawing lahat ni Satanas ang makakaya nito upang hadlangan ang Diyos, gamit ang iba’t ibang masasamang kaparaanan upang tuksuhin, guluhin at wasakin ang gawaing ginagawa ng Diyos upang kamtin ang natatagong layunin nito. Ano ang layunin nito? Ayaw nito na mataglay ng Diyos ang sinuman; nais nito ang lahat ng nais ng Diyos, ang sakupin sila, kontrolin sila, ang pangasiwaan sila upang sambahin nila ito, sa gayon ay makakagawa sila ng masasamang gawa kasabay nito. Hindi ba ito ang napakasamang layunin ni Satanas? Sa karaniwan, madalas ninyong sinasabi na si Satanas ay napakabuktot, napakasama, subali’t nakita ba ninyo ito? Ang makikita lamang ninyo ay kung gaano kasama ang tao at hindi pa ninyo nakikita sa realidad kung gaano talaga kasama si Satanas. Subali’t nakita ba ninyo ito sa usaping ito tungkol kay Job? (Oo.) Ginawang napakaliwanag ng usaping ito ang nakakatakot na mukha ni Satanas at ang kakanyahan nito. Si Satanas ay nakikipagdigma sa Diyos, sumusunud-sunod sa likuran Niya. Ang layunin nito ay ang buwagin ang lahat ng gawain na nais gawin ng Diyos, sakupin at kontrolin ang mga nais ng Diyos, ganap na puksain ang mga nais ng Diyos. Kung hindi sila mapupuksa sila kung gayon ay maaangkin ni Satanas upang magamit nito—ito ang layunin nito. At ano ang gagawin ng Diyos? Ang Diyos ay nagsasabi lamang ng isang simpleng pangungusap sa siping ito; walang talaan ng anumang higit pa sa ginagawa ng Diyos, ngunit nakikita natin na mas marami pang mga talaan ng kung ano ang ginagawa at sinasabi ni Satanas. Sa sipi ng Biblia sa ibaba, tinanong ng Diyos na si Jehova si Satanas, “Saan ka nanggaling?” Ano ang sagot ni Satanas? (Ito pa rin ay “Sa pagpaparoo’t parito sa lupa, at pagpapanhik panaog doon.”) Ito pa rin ang pangungusap na iyon. Paano iyon naging kasabihan ni Satanas, obra maestra ni Satanas? Hindi ba kasuklam-suklam si Satanas? Ang pagsasabi ng isang beses sa ganitong nakakainis na pangungusap ay sapat na. Bakit laging binabalikan ni Satanas ang pangungusap na ito? Pinatutunayan nito ang isang bagay: Ang kalikasan ni Satanas ay hindi nagbabago. Ang nakakatakot na mukha nito ay isang bagay na hindi maitatago nang matagalan. Tinatanong ito ng Diyos at sumasagot ito sa ganoong paraan, hayaan mo na kung paano nito tinatrato ang mga tao! Hindi ito natatakot sa Diyos, wala itong takot sa Diyos, at hindi ito sumusunod sa Diyos. Kaya nangangahas ito na maging walang-prinsipyong pangahas sa harap ng Diyos, para gamitin ang kaparehong mga salitang ito upang pagtakpan ang tanong ng Diyos, para gamitin ang kaparehong sagot na ito upang tumugon sa tanong ng Diyos, para magtangkang gamitin ang kaparehong sagot na ito upang lituhin ang Diyos—ito ang pangit na mukha ni Satanas. Hindi ito naniniwala sa pagka-makapangyarihan sa lahat ng Diyos, hindi naniniwala sa awtoridad ng Diyos, at tiyak na hindi nakahandang sumunod sa ilalim ng kapamahalaan ng Diyos. Ito ay palaging sumasalungat sa Diyos, palaging tinutuligsa ang lahat ng ginagawa ng Diyos, tinatangkang gibain ang lahat ng ginagawa ng Diyos—ito ang masamang layunin nito.

Sa anim-na-libong-taon na plano ng pamamahala ng Diyos, ang dalawang siping ito na sinasabi ni Satanas at ang mga bagay na ginagawa ni Satanas sa Aklat ni Job ay kumakatawan sa paglaban nito sa Diyos, at ito ang pagpapakita ni Satanas ng tunay na kulay nito. Nakita mo na ba ang mga salita at mga gawa ni Satanas sa totoong buhay? Kapag nakita mo ang mga iyon, maaaring hindi mo maiisip na ang mga iyon ang mga bagay na winika ni Satanas, sa halip ay iisipin mo na ang mga iyon ay mga bagay na winika ng tao. Ano ang kinakatawan, kapag ang mga ganoong bagay ay winika ng tao? Si Satanas ang kinakatawan. Kahit na nakikilala mo ito, hindi mo pa rin maiisip na ito talaga ang winika ni Satanas. Subalit ngayon mismo maliwanag na nakita mo kung ano ang sinabi mismo ni Satanas. Ikaw ngayon ay mayroong isang malinaw, napakalinaw na pagkaunawa sa nakakatakot na mukha at kasamaan ni Satanas. Kaya ang dalawang sipi bang ito na winika ni Satanas ay mahalaga para sa mga tao ngayon upang malaman ang kalikasan ni Satanas? Dapat bang tandaan ang dalawang siping ito upang makilala ng kasalukuyang sangkatauhan ang nakakatakot na mukha ni Satanas, upang makilala ang likas, tunay na mukha ni Satanas? Bagaman ang pagsasabi nito ay tila hindi maaaring lubos na angkop, ang pagpapahayag nito sa ganitong paraan ay maisasaalang-alang pa ring wasto. Maipapaliwanag Ko lamang ito sa ganitong paraan at kung mauunawaan ninyo ito, kung gayon ito ay sapat na. Paulit-ulit, tinutuligsa ni Satanas ang mga bagay na ginagawa ng Diyos na si Jehova, nagpaparatang tungkol sa takot ni Job sa Diyos na si Jehova. Tinatangka nitong udyukan ang Diyos na si Jehova sa iba’t ibang mga paraan upang mapapayag ang Diyos na si Jehova na tuksuhin nito si Job. Ang mga salita nito kung gayon ay lubhang nakakapukaw ng galit. Kaya sabihin sa Akin, sa sandaling masabi ni Satanas ang mga salitang ito, makikita ba nang malinaw ng Diyos kung ano ang nais gawin ni Satanas? (Oo.) Sa puso ng Diyos, ang taong si Job na tinutunghayan ng Diyos—ang lingkod na ito ng Diyos, na itinuturing ng Diyos na isang matuwid na tao, isang perpektong tao—maaari kaya niyang mapaglabanan ang ganitong uri ng tukso? (Oo.) Bakit sinabi ng Diyos na “Oo” nang may ganoong katiyakan? Palagi bang sinusuri ng Diyos ang puso ng tao? (Oo.) Si Satanas ba kung gayon ay nakakasuri ng puso ng tao? Hindi kaya ni Satanas. Makikita man ni Satanas ang puso ng tao, ang masamang kalikasan nito ay hindi kailanman maniniwala na ang kabanalan ay kabanalan, o ang nakaririmarim ay nakaririmarim. Hindi kailanman maaaring pahalagahan ng masamang si Satanas ang anumang bagay na banal, matuwid o maliwanag. Hindi maiiwasan ni Satanas na gawin ang lahat ng magagawa nito upang kumilos sa pamamagitan ng kalikasan nito, kasamaan nito, at sa pamamagitan ng mga paraang ginagamit nito. Kahit na maparusahan o mapuksa mismo ito ng Diyos, hindi ito nag-aatubili na mahigpit na tutulan ang Diyos—ito ay kasamaan, ito ang kalikasan ni Satanas. Kung kaya sa siping ito, sinasabi ni Satanas: “Balat kung balat, oo, lahat na tinatangkilik ng tao ay ibibigay dahil sa kaniyang buhay. Nguni’t pagbuhatan Mo ngayon ng Iyong kamay, at galawin Mo ang kaniyang buto at ang kaniyang laman, at itatakuwil Ka niya ng mukhaan.” Iniisip ni Satanas na ang takot ng tao sa Diyos ay dahil sa pagkakamit ng tao ng napakaraming pakinabang mula sa Diyos. Ang tao ay nagkakamit ng mga pakinabang mula sa Diyos, kung kaya sinasabi niya na ang Diyos ay mabuti. Subalit hindi ito dahil sa ang Diyos ay mabuti, ito ay dahil lamang sa ang tao ay nagkakamit ng napakaraming pakinabang na maaaring katakutan niya ang Diyos sa ganitong paraan: Sa sandaling alisin ng Diyos sa kanya ang mga pakinabang na ito, tatalikuran niya sa gayon ang Diyos. Sa masamang kalikasan nito, hindi naniniwala si Satanas na ang puso ng tao ay tunay na matatakot sa Diyos. Dahil sa masamang kalikasan nito hindi nito alam kung ano ang kabanalan, lalong hindi nalalaman kung ano ang banal na takot. Hindi nito alam kung ano ang kahulugan ng pagsunod sa Diyos o kung ano ang matakot sa Diyos. Dahil hindi ito nakikilala sila, iniisip nito na ang tao ay hindi rin matatakot sa Diyos. Sabihin sa Akin, hindi ba masama si Satanas? Maliban sa ating iglesia, maging ang iba’t ibang mga relihiyon at mga denominasyon, o mga pangkating panrelihiyon at panlipunan, walang sinuman sa kanila ang naniniwala sa pag-iral ng Diyos o naniniwala na ang Diyos ay makagagawa ng gawain, kaya iniisip nila na ang iyong pinaniniwalaan ay hindi rin Diyos. Tinitingnan at nakikita ng isang taong mahalay na ang lahat ay mahalay, kagaya niya. Ang isang tao na nagsisinungaling sa lahat ng oras ay walang natatagpuan at walang nakikitang sinumang tapat, nakikita silang lahat na nagsasabi ng kasinungalingan. Nakikita ng isang masamang tao ang lahat bilang masama at nagnanais na labanan ang lahat ng nakikita niya. Samantalang nakikita ng mga taong may kaunting katapatan ang lahat bilang tapat, kaya palagi silang naloloko, palaging nadadaya, at wala silang magagawang anuman tungkol dito. Sinasabi Ko ang ilang halimbawang ito upang lalo kayong makatiyak: Ang masamang kalikasan ni Satanas ay hindi isang pansamantalang pamimilit o isang bagay na dulot ng kapaligiran nito, ni ito ay isang pansamantalang paghahayag na dulot ng anumang kadahilanan o karanasan. Talagang hindi! Wala itong magagawa kundi manatiling ganito lamang! Hindi ito makagagawa ng anumang mabuti. Kahit kapag sinasabi nito ang isang bagay na masarap pakinggan, inaakit ka lamang nito. Habang lalong nakakalugod, habang lalong nakikibagay, habang lalong nagiging banayad ang mga salita nito, nagiging mas malisyoso ang napakasamang mga intensyon nito sa likod ng mga salitang ito. Anong uri ng mukha, anong uri ng kalikasan ang ipinakikita ni Satanas sa dalawang siping ito? (Taksil, malisyoso at masama.) Ang pangunahing katangian nito ay kasamaan, lubhang masama at malisyoso.

Ngayong natapos na nating pag-usapan ang tungkol kay Satanas, bumalik tayo sa pag-uusap tungkol sa ating Diyos. Sa panahon ng anim-na-libong-taon na plano ng pamamahala ng Diyos, kakaunti ang tuwirang pananalita ng Diyos na naitala sa Biblia, at ang mga naitala ay napakapayak. Kaya simulan natin sa umpisa. Nilikha ng Diyos ang tao at mula noon ay palaging pinangunahan ang buhay ng sangkatauhan. Maging sa pagbibigay sa sangkatauhan ng mga pagpapala, pagbibigay sa kanila ng mga kautusan at Kanyang mga utos, o pagtatakda ng iba’t ibang mga patakaran sa buhay, alam ba ninyo ang inilaang layunin ng Diyos sa pagsasagawa ng mga bagay na ito? Una, masasabi mo ba nang tiyakan na ang lahat ng ginagawa ng Diyos ay para sa kabutihan ng sangkatauhan? Maaari ninyong isipin na ang pangungusap na ito ay medyo malawak at walang laman, subali’t sa partikular, hindi ba ang lahat ng ginagawa ng Diyos ay upang pangunahan at gabayan ang tao sa pagsasabuhay ng isang normal na buhay? Mapanatili man ng tao ang Kanyang mga alituntunin o mapanatili ang Kanyang mga kautusan, ang layunin ng Diyos ay upang hindi sumamba ang tao kay Satanas, upang hindi mapinsala ni Satanas; ito ang pinakapangunahin, at ito ang ginawa simula’t sapul. Noong una, nang hindi maintindihan ng tao ang kalooban ng Diyos kumuha Siya ng ilang simpleng mga kautusan at mga alintuntunin at naglaan ng mga panukala na sumaklaw sa bawat aspetong mauunawaan. Ang mga panukalang ito ay payak, ngunit sa loob ng mga iyon ay nandoon ang kalooban ng Diyos. Pinakaiingat-ingatan, pinahahalagahan at pinakaiibig ng Diyos ang sangkatauhan. Hindi ba ganoon iyon? (Oo.) Kaya masasabi ba natin na ang Kanyang puso ay banal? Masasabi ba natin na ang Kanyang puso ay malinis? (Oo.) Mayroon bang natatagong mga layunin ang Diyos? (Wala.) Ang Kanya bang layunin kung gayon ay tama at positibo? (Oo.) Anumang mga panukala ang ginawa ng Diyos, sa kasagsagan ng Kanyang paggawa ang lahat ng iyon ay may positibong epekto para sa tao, at pinangungunahan ng mga ito ang daan. Kaya may mga makasariling pag-iisip ba sa isipan ng Diyos? Mayroon bang anumang karagdagang mga layunin ang Diyos patungkol sa tao, o nais ba Niyang gamitin ang tao sa ibang paraan? (Hindi) Hindi kailanman. Ginagawa ng Diyos kung ano ang sinasabi Niya, at ganito rin Siya mag-isip sa Kanyang puso. Walang magkahalong layunin, walang makasariling mga saloobin. Wala Siyang anumang ginagawa para sa Kanya Mismo, subali’t ginagawa talaga ang lahat para sa tao, nang walang anumang pansariling layunin. Bagaman may mga plano at mga intensyon Siya para sa tao, wala Siyang anumang ginagawa para sa Kanya Mismo. Lahat ng ginagawa Niya ay pawang ginagawa para sa sangkatauhan, upang ingatan ang sangkatauhan, upang mapanatiling hindi naliligaw ang sangkatauhan. Kaya hindi ba napakahalaga ng pusong ito? Makikita mo ba maging ang pinakamaliit na pahiwatig ng napakahalagang pusong ito kay Satanas? (Hindi.) Wala kang makikita ni isa mang pahiwatig nito kay Satanas. Lahat ng ginagawa ng Diyos ay kusang nahahayag. Kung titingnan ang paggawa ng Diyos, paano Siya gumagawa? Kinukuha ba ng Diyos ang mga kautusang ito at Kanyang mga salita at mahigpit na itinatali ang mga ito sa mga ulo ng bawat tao tulad ng orasyon ng ginintuang buslo,[a] ipinapataw ang mga iyon sa bawat tao? Ganito ba ang paraan ng Kanyang paggawa? (Hindi.) Kaya sa anong paraan ginagawa ng Diyos ang Kanyang gawain? (Ginagabayan Niya tayo. Pinapayuhan at hinihikayat Niya tayo.) Siya ba ay nananakot? Paliguy-ligoy ba Siyang mangusap sa inyo? (Hindi.) Kapag hindi mo nauunawaan ang katotohanan, paano ka ginagabayan ng Diyos? (Nagpapaliwanag Siya ng ilaw.) Nagpapaliwanag Siya ng ilaw sa iyo, malinaw na sinasabi sa iyo na ito ay hindi naaayon sa katotohanan, at kung ano ang dapat mong gawin. Mula sa mga paraang ito na kung saan gumagawa ang Diyos, anong uri ng kaugnayan ang nararamdaman mong mayroon ka sa Diyos? Nararamdaman mo bang ang Diyos ay lampas sa iyong pagkaunawa? (Hindi.) Kaya paano mo nararamdaman ang mga ito? Ang Diyos ay napakalapit sa iyo, walang distansya sa pagitan ninyo. Kapag ginagabayan ka ng Diyos, kapag naglalaan Siya para sa iyo, tinutulungan ka at sinusuportahan ka, nararamdaman mo ang Kanyang kagandahang-loob, Kanyang pagiging kagalang-galang, nararamdaman mo kung gaano Siya kaibig-ibig, kung gaano kagiliw. Subali’t kapag pinupuna Niya ang iyong katiwalian, o kapag hinahatulan at dinidisiplina ka dahil sa pagrerebelde mo sa Kanya, anong paraan ang ginagamit ng Diyos? Pinupuna ka ba Niya sa pamamagitan ng mga salita? Dinidisiplina ka ba Niya sa pamamagitan ng iyong kapaligiran at sa pamamagitan ng mga tao, mga pangyayari at mga bagay? (Oo.) Sa anong antas nakararating ang disiplinang ito? Ito ba ay nakararating na sa parehong punto kung saan pinipinsala ni Satanas ang tao? (Hindi, ito ay nakararating sa antas na kayang tiisin ng tao.) Ang Diyos ay gumagawa sa isang banayad, mapagmahal, maselan at maalagang paraan, isang paraan na talagang kalkulado at wasto. Ang Kanyang paraan ay hindi nagdudulot sa iyo ng matinding mga emosyon tulad ng, “Dapat na pumayag ang Diyos na gawin ko ito” o “Dapat na pumayag ang Diyos na gawin ko iyon.” Ang Diyos ay hindi kailanman magbibigay sa iyo ng ganoong uri ng matinding pag-iisip o matinding mga damdamin na ginagawang hindi makayanan ang mga bagay. Hindi ba tama iyon? Tinatanggap mo man ang mga salita ng paghatol at pagkastigo ng Diyos, ano ang iyong nararamdaman pagkatapos? Kapag nararamdaman mo ang awtoridad at kapangyarihan ng Diyos, ano ang nararamdaman mo pagkatapos? Nararamdaman mo ba na ang Diyos ay makaDiyos at hindi maaaring labagin (Oo.) Nararamdaman mo ba na malayo ang Diyos sa ganitong mga pagkakataon? Nakakaramdam ka ba ng takot sa Diyos? Hindi, sa halip nararamdaman mo ang takot na paggalang sa Diyos. Hindi ba nararamdaman ng mga tao ang lahat ng ito dahil sa gawain ng Diyos? Magkakaroon ba sila ng ganitong mga damdamin kung si Satanas ang gumawa sa tao? (Hindi.) Ginagamit ng Diyos ang Kanyang mga salita, Kanyang katotohanan at Kanyang buhay upang tuluy-tuloy na maglaan para sa tao, upang suportahan ang tao. Kapag ang tao ay mahina, kapag ang tao ay nanlulumo, tiyak na hindi malupit na mangungusap ang Diyos, na nagsasabing: “Huwag manlumo. Bakit ka nanlulumo? Bakit ka nanghihina? Mayroon bang dahilan para manghina? Napakahina mo at palaging nanlulumo.Wala bang dahilan para mabuhay? Mamatay ka na lang!” Sa ganitong paraan ba gumagawa ang Diyos? (Hindi.) Ang Diyos ba ay may awtoridad na kumilos sa ganitong paraan? (Oo.) Subali’t hindi kumikilos ang Diyos sa ganitong paraan. Ang dahilan kung bakit hindi kumikilos ang Diyos sa ganitong paraan ay dahil sa Kanyang kakanyahan, ang kakanyahan ng kabanalan ng Diyos. Ang Kanyang pagmamahal sa tao, ang pag-iingat at pagpapahalaga Niya sa tao ay hindi maaaring ipahayag nang malinaw sa isa o dalawang pangungusap lamang. Hindi ito isang bagay na idinulot ng pagyayabang ng tao kundi isang bagay na pinasisibol ng Diyos sa totoong pagsasagawa; ito ang pahayag ng kakanyahan ng Diyos. Ang lahat ba ng mga paraang ito na kung saan gumagawa ang Diyos ay makakapagtulot sa tao na makita ang kabanalan ng Diyos? Sa lahat ng mga paraang ito na kung saan gumagawa ang Diyos, kasama na ang mabubuting intensyon ng Diyos, kabilang ang mga epekto na nais ng Diyos na makamit sa tao, kasama ang iba’t ibang mga paraan na sinusundan ng Diyos upang gumawa sa tao, ang uri ng gawain na ginagawa Niya, ang nais Niya na maunawaan ng tao—nakakita ka ba ng anumang kasamaan o pagkatuso sa mabuting mga intensyon ng Diyos? (Hindi.) Kaya sa lahat ng bagay na ginagawa ng Diyos, sa lahat ng bagay na sinasabi ng Diyos, sa lahat ng bagay na iniisip Niya sa Kanyang puso, gayundin sa kakanyahan ng Diyos na inihahayag Niya—matatawag ba nating banal ang Diyos? (Oo.) Nakita ba ng tao kailanman ang kabanalang ito sa mundo, o sa sarili niya? Maliban sa Diyos, nakita mo na ba ito kailanman sa sinumang tao o kay Satanas? (Hindi.) Mula sa mga tinalakay natin, matatawag ba nating natatangi ang Diyos, banal na Diyos Mismo? (Oo.) Ang lahat ng ibinibigay ng Diyos sa tao, kasama ang mga salita ng Diyos, ang iba’t ibang paraan kung saan ang Diyos ay gumagawa sa tao, ang sinasabi ng Diyos sa tao, ang ipinapaalaala ng Diyos sa tao, ang Kanyang ipinapayo at ipinanghihimok, nagmula ang lahat ng ito sa isang kakanyahan: Lahat ng ito ay nagmumula sa kabanalan ng Diyos. Kung walang ganoong banal na Diyos, walang taong makakahalili sa Kanya upang gawin ang mga ginagawa Niya. Kung kinuha ng Diyos ang mga taong ito at ganap na ibinigay sila kay Satanas, isinaalang-alang ninyo ba kailanman kung ano ang magiging uri ng kalagayan ninyong lahat sa kasalukuyan? Kayo bang lahat ay mauupo rito, ganap at buo? Sasabihin ninyo rin bang: "Sa pagpaparoo’t parito sa lupa, at sa pagmamanhik manaog doon"? Magiging palalo ka ba, magiging masyadong bastos at magyayabang nang walang kahihiyan sa harap ng Diyos, at mangungusap sa isang paliguy-ligoy na paraan? (Oo.) Gagawin mo isandaang porsyento! Gagawin mo talaga! Itinutulot ng saloobin ni Satanas sa tao na makita ng mga ito na ang kalikasan at kakanyahan ni Satanas ay lubos na kaiba kaysa sa Diyos. Anong kakanyahan ni Satanas ang kabaligtaran ng kabanalan ng Diyos? (Ang kasamaan nito.) Ang masamang kalikasan ni Satanas ay ang kabaligtaran ng kabanalan ng Diyos. Ang dahilan kung bakit hindi nakikilala ng karamihan sa mga tao ang pagpapahayag na ito ng Diyos at ang kakanyahang ito ng kabanalan ng Diyos ay dahil sa sila ay nabubuhay sa ilalim ng sakop ni Satanas, nasa loob ng pagtitiwali ni Satanas at nasa loob ng buhay na kulungan ni Satanas. Hindi nila alam kung ano ang kabanalan o nalalaman kung paano bigyang-kahulugan ang kabanalan. Nauunawaan mo man ang kabanalan ng Diyos, hindi mo pa rin mabibigyan ng kahulugan ang kabanalan ng Diyos nang may anumang katiyakan. Isang pagkakaiba ito sa kaalaman ng tao ukol sa kabanalan ng Diyos.

Anong uri ng kumakatawan na katangian ang ipinapakita ng gawain ni Satanas sa tao? Dapat ninyong magawang matutuhan ito sa pamamagitan ng inyong sariling mga karanasan—ito ang pinaka-kumakatawan na katangian ni Satanas, ang bagay na pinakamadalas nitong gawin, ang bagay na sinusubukan nitong gawin sa bawat isang tao. Marahil ay hindi ninyo makikita ang katangiang ito, kaya hindi ninyo nararamdaman na lubhang nakakatakot at kasuklam-suklam si Satanas. Mayroon bang nakakaalam kung anong katangian ito? Sabihin sa Akin. (Lahat ng ginagawa nito ay ginagawa upang pinsalain ang tao.) Paano nito pinipinsala ang tao? Maaari mo bang ipakita sa Akin nang mas partikular at nang mas detalyado? (Sinusulsulan, hinihikayat at tinutukso nito ang tao.) Tama iyon, ipinapakita nito ang ilang aspeto. Ito rin ay nandaraya, nanunuligsa at nag-aakusa sa tao—lahat ng mga ito. Mayroon pa bang iba? (Nagsasabi ito ng mga kasinungalingan.) Ang pandaraya at pagsisinungaling ay likas na kay Satanas. Madalas nitong gawin ito na dumadaloy na ang kasinungalingan mula sa bibig nito nang kahit hindi na nito kailangang mag-isip. May karagdagan pa ba? (Naghahasik ito ng pagtatalo.) Ang isang ito ay hindi gaanong mahalaga. Ilalarawan Ko ang isang bagay sa inyo na sisindak sa inyo, ngunit hindi Ko ginagawa ito upang takutin kayo. Ang Diyos ay gumagawa sa tao at pinapahalagahan ang tao kapwa sa saloobin ng Diyos at sa Kanyang puso. Sa kabaligtaran, pinapahalagahan ba ni Satanas ang tao? Hindi nito pinapahalagahan ang tao. Ang lahat ng iniisip nito ay tungkol lamang sa pamiminsala sa tao. Hindi ba tama iyon? Kapag pinag-iisipan nito ang pamiminsala sa tao, ginagawa ba nito nang madalian? (Oo.) Kaya pagdating sa gawa ni Satanas sa tao, may dalawa Akong parirala rito na sapat na makakapaglarawan sa malisyoso at masamang kalikasan ni Satanas, na tunay na matutulutan kayong makilala ang pagiging kasuklam-suklam ni Satanas: Sa paglapit ni Satanas sa tao, palagi nitong nais na sapilitang sakupin at taglayin siya, ang bawat isa, upang maaaring makarating ito sa punto kung saan ganap itong may kontrol sa tao, pinipinsala ang tao, upang maaaring makamit nito ang layunin at ang marahas na ambisyong ito. Ano ang ibig sabihin ng “sapilitang sakupin”? Nangyayari ba ito nang may pahintulot mo, o nang wala kang pahintulot? Nangyayari ba ito nang nalalaman mo, o nang hindi mo nalalaman? Ganap ka ngang walang nalalaman! Sa mga sitwasyon na wala kang kamalayan, marahil kapag wala itong nasabing anuman o marahil kapag ito ay walang nagawang anuman, kapag walang batayan, walang konteksto, naroroon ito sa paligid mo, pinapalibutan ka. Naghahanap ito ng isang pagkakataon na makapagsamantala, pagkatapos ay sasakupin ka nito nang sapilitan, tataglayin ka, makakamit ang layunin nito na ganap kang kontrolin at pinsalain ka. Ito ay isang lubos na tipikal na intensyon at pag-uugali sa pakikipaglaban ni Satanas sa Diyos para sa sangkatauhan. Anong nararamdaman ninyo kapag naririnig ninyo ito? (Nasisindak at natatakot sa aming mga puso.) Nandidiri ba kayo? (Oo.) Kapag nandidiri kayo, naiisip ba ninyo na si Satanas ay walang kahihiyan? Kapag naiisip ninyo na si Satanas ay walang kahihiyan, nandidiri ba kayo kung gayon sa mga tao sa paligid ninyo na palaging nais kumontrol sa inyo, ang mga may mararahas na ambisyon para sa katayuan at mga pakinabang? (Oo.) Kaya anong mga paraan ang ginagamit ni Satanas upang sapilitang taglayin at sakupin ang tao? Malinaw ba ito sa inyo? Kapag naririnig ninyo ang dalawang salitang ito na “sapilitang pananakop” at “pagtataglay,” nakakaramdam kayo ng kakatwang pakiramdam at pandidiri, hindi ba? Nararanasan mo ba ang kasamaan ng mga ito? Tinataglay, sinasakop at ginagawang tiwali ka nito nang wala ang alinman sa iyong pahintulot o ang iyong kaalaman. Ano ang mararamdaman mo sa iyong puso? Nakakaramdam ka ba ng pagkamuhi at pandidiri? (Oo!) Kapag nakakaramdam ka ng ganitong pagkamuhi at pandidiri sa paraang ito ni Satanas, anong uri ng damdamin ang mayroon ka para sa Diyos? (Pasasalamat.) Nagpapasalamat sa Diyos sa pagliligtas sa iyo. Kaya ngayon, sa sandaling ito, may pagnanais ka ba o kalooban na hayaan ang Diyos na pangasiwaan ang lahat sa iyo at pamahalaan ang lahat sa iyo? (Oo.) Sa anong konteksto? Sinasabi mo ba ang oo sapagkat natatakot ka na sapilitang masakop at mataglay ni Satanas? (Oo.) Hindi ka maaaring magkaroon ng ganitong uri ng kaisipan, hindi ito tama. Huwag matakot, ang Diyos ay naririto. Walang dapat katakutan. Sa sandaling maunawaan mo ang masamang kakanyahan ni Satanas, dapat kang magkaroon ng mas tamang pagkaunawa o isang mas malalim na pagpapahalaga sa pagmamahal ng Diyos, sa mabubuting intensyon ng Diyos, sa pagkahabag at pagtitimpi ng Diyos para sa tao at sa Kanyang matuwid na disposisyon. Si Satanas ay lubhang kasuklam-suklam, datapwa’t kung hindi pa rin ito nakauudyok sa iyong pagmamahal sa Diyos at sa iyong pananalig at pagtitiwala sa Diyos, kung gayon anong uri ng tao ka? Handa ka ba na hayaang mapinsala ni Satanas? Matapos makita ang kasamaan at pagkakasuklam-suklam ni Satanas, babaligtarin natin at tingnan ang Diyos pagkatapos. Sumailalim na ba ngayon sa anumang pagbabago ang iyong kaalaman sa Diyos? Maaari ba nating sabihin na ang Diyos ay banal? Masasabi ba natin na ang Diyos ay walang kapintasan? “Ang Diyos ay natatanging kabanalan”—makatitindig ba ang Diyos sa titulong ito? (Oo.) Kaya sa mundo at sa gitna ng lahat ng bagay, tanging ang Diyos Mismo ba ang makatitindig sa pagkaunawang ito ng tao? Mayroon pa bang iba? (Wala.) Kaya ano ba talaga ang ibinibigay ng Diyos sa tao? Nagbibigay lamang ba Siya sa iyo ng kaunting pagkalinga, malasakit at pagsasaalang-alang kapag hindi ka nagbibigay-pansin? Ano ang naibigay ng Diyos sa tao? Binigyan ng Diyos ang tao ng buhay, ibinigay sa tao ang lahat ng bagay, at walang-pasubaling nagkakaloob sa tao nang walang hinihinging anumang kapalit, nang walang anumang lihim na hangarin. Ginagamit Niya ang katotohanan, ginagamit ang Kanyang mga salita, ginagamit ang Kanyang buhay upang pangunahan at gabayan ang tao, inilalayo ang tao sa pamiminsala ni Satanas, malayo sa mga panunukso ni Satanas, malayo sa panunulsol ni Satanas at tinutulutan ang tao na makita nang malinaw ang masamang kalikasan ni Satanas at ang nakakatakot nitong mukha. Ang pagmamahal at malasakit ba ng Diyos sa sangkatauhan ay tunay? Ito ba ay isang bagay na maaaring maranasan ng bawat isa sa inyo? (Oo.)

Lingunin ninyo ang inyong mga buhay hanggang sa kasalukuyan sa lahat ng bagay na ginawa ng Diyos sa iyo sa lahat ng taon ng iyong pananampalataya. Lubusan mo mang maramdaman ito o hindi, ito ba’y hindi lubos na kinakailangan? Hindi ba ito ang iyong lubos na kailangang makamit? (Oo.) Hindi ba ito katotohanan? Hindi ba ito ang buhay? (Oo.) Kung gayon niliwanagan ka ba kailanman ng Diyos na ibalik ang anuman o suklian ang anuman matapos Niyang bigyan ka ng mga bagay na ito? (Hindi.) Kaya ano ang layunin ng Diyos? Bakit ginagawa ito ng Diyos? Mayroon din bang balak ang Diyos na sakupin ka? (Wala.) Nais ba ng Diyos na iatang ang Kanyang trono sa puso ng tao? (Oo.) Kaya ano ang kaibahan sa pagitan ng pag-aatang ng Diyos sa Kanyang trono at sa sapilitang pananakop ni Satanas? Nais ng Diyos na matamo ang puso ng tao, nais Niyang sakupin ang puso ng tao—ano ang ibig sabihin nito? Nangangahulugan ba ito na nais ng Diyos na ang tao ay maging mga tau-tauhan Niya, mga makina Niya? (Hindi.) Kaya ano ang layunin ng Diyos? May kaibahan ba sa pagitan ng pagnanais ng Diyos na masakop ang puso ng tao sa sapilitang pananakop at pagtataglay ni Satanas sa tao? (Oo.) Para sa ano ang nais ng Diyos sa iyong puso? At bukod dito, para sa ano ang nais ng Diyos na sakupin ka? Ano ang pagkaunawa ninyo sa inyong puso ng "sinasakop ng Diyos ang puso ng tao"? Dapat tayong maging patas sa Diyos dito, kung hindi palaging maipagkakamali ng mga tao, at iisiping: "Palaging nais ng Diyos na sakupin ako. Para sa ano at nais Niya akong sakupin? Ayaw kong masakop, nais ko lamang na maging sarili ko. Sinasabi mong sinasakop ni Satanas ang mga tao, subalit sinasakop din ng Diyos ang mga tao: Hindi ba magkapareho ang mga ito? Hindi ko hahayaang sakupin ako ninuman. Ako ay ako mismo!" Ano ang kaibahan dito? Pag-isipan ito sandali. Tinatanong Ko kayo, ang "sinasakop ng Diyos ang tao" ay isa bang hungkag na parirala? Ang pagsakop ba ng Diyos sa tao ay nangangahulugan na Siya ay nananahan sa iyong puso, at pinangingibabawan ang iyong bawat salita at bawat galaw? Kung sinasabihan ka Niya na maupo, mangangahas ka ba na hindi tumayo? Kung sinasabihan ka Niya na magpunta sa silangan, mangangahas ka ba na hindi pumunta sa kanluran? Isa ba itong pananakop na nangangahulugan ng ganito? (Hindi ito ganoon. Nais ng Diyos na isabuhay ng tao kung anong mayroon at kung ano ang Diyos.) Sa loob ng mga taong ito na pinangasiwaan ng Diyos ang tao, sa Kanyang gawain sa tao hanggang sa kasalukuyan sa huling yugtong ito, ano ang nilalayong epekto sa tao ng lahat ng salita na winika Niya? Ito ba ay ang maisabuhay ng tao kung anong mayroon at kung ano ang Diyos? Kung titingnan ang literal na kahulugan ng “sinasakop ng Diyos ang puso ng tao,” tila ba kinukuha ng Diyos ang puso ng tao at sinasakop ito, nananahan dito at hindi muling lalabas; Siya ay nagiging panginoon ng puso ng tao at nagagawang pangibabawan at isaayos ang puso ng tao nang kusa, upang ang tao ay dapat gawin ang anumang sinasabi ng Diyos na gawin. Sa ganitong antas ng kahulugan, tila bawat tao ay naging Diyos, taglay ang kakanyahan ng Diyos, taglay ang disposisyon ng Diyos. Kaya sa usaping ito, makakapagsagawa ba ang tao ng mga gawa ng Diyos? Maaari bang ipaliwanag ang "pagsakop" sa ganitong paraan? (Hindi.) Ano ito kung gayon? Alam ba ninyo kung ano ang buhay na ipinagkakaloob ng Diyos sa tao?Itinatanong Ko ito sa inyo: Ang lahat ba ng salita at katotohanan na itinutustos ng Diyos sa tao ay isang pahayag ng kakanyahan ng Diyos at kung ano ang mayroon at kung ano Siya? (Oo.) Ito ay tiyak. Subalit ang lahat ba ng salita na itinutustos ng Diyos sa tao ay para isagawa ng Diyos Mismo, para taglayin ng Diyos Mismo? Pag-isipan ito sandali. Kapag hinahatulan ng Diyos ang tao, dahil sa ano kaya Niya ginagawa ito? Saan nanggaling ang mga salitang ito? Anong nilalaman ng mga salitang ito na winiwika ng Diyos kapag hinahatulan Niya ang tao? Sa ano nakabatay ang mga ito? Ang mga ito ba’y nakabatay sa tiwaling disposisyon ng tao? (Oo.) Sa gayon ang epekto ba na nakamit sa paghatol ng Diyos sa tao ay nakabatay sa kakanyahan ng Diyos? (Oo.) Sa gayon ang pagsakop ba ng Diyos sa tao ay isang hungkag na parirala? Tiyak na hindi. Kaya bakit sinasabi ng Diyos ang mga salitang ito sa tao? Ano ang layunin Niya sa pagsasabi ng ganitong mga salita? Nais ba Niyang gamitin ang mga salitang ito para sa buhay ng tao? (Oo.) Nais ng Diyos na gamitin ang lahat ng katotohanang ito na winika Niya para sa buhay ng tao. Kapag tinanggap ng tao ang lahat ng katotohanang ito at ang salita ng Diyos at ipinairal ang mga ito sa kanyang sariling buhay, makasusunod ba kung gayon ang tao sa Diyos? Matatakot ba kung gayon ang tao sa Diyos? Malalayuan ba kung gayon ng tao ang kasamaan? Kapag narating ng tao ang puntong ito, makasusunod na ba siya kung gayon sa dakilang kapangyarihan at pagsasaayos ng Diyos? Ang tao ba kung gayon ay nasa posisyon na upang magpasakop sa awtoridad ng Diyos? Kapag ang mga taong katulad ni Job, o ni Pedro ay nakarating na sa kanilang hangganan, kapag ang kanilang buhay ay maituturing na nagkagulang, kapag mayroon silang tunay na pagkaunawa sa Diyos—maaari pa ba silang iligaw ni Satanas? Masasakop pa ba sila ni Satanas? Matataglay pa ba sila nang sapilitan ni Satanas? (Hindi.) Kaya anong uri ng tao ito? Ito ba ay isang tao na ganap na natamo ng Diyos? (Oo.) Sa antas na ito ng kahulugan, paano ninyo titingnan ang ganitong uri ng tao na ganap na natamo ng Diyos? Para sa Diyos, sa ilalim ng ganitong mga pangyayari nasakop na Niya ang puso ng taong ito. Ngunit ano ang nararamdaman ng taong ito? Ito ba ang salita ng Diyos, ang awtoridad ng Diyos, at ang paraan ng Diyos na nagiging buhay sa loob ng tao, kung gayon ang buhay na ito na sumasakop sa buong pagkatao ng tao, at ginagawa nitong sapat ang isinasabuhay niya at maging ang kakanyahan niya upang bigyan-kasiyahan ang Diyos? Sa Diyos, ang puso ba ng sangkatauhan sa mismong sandaling ito ay nasasakop Niya? (Oo.) Paano ninyo nauunawaan ang antas na ito ng kahulugan sa ngayon? Ang Espiritu ba ng Diyos ang sumasakop sa iyo? (Hindi, ito ang salita ng Diyos na sumasakop sa atin. Ito ang paraan ng Diyos at ang salita ng Diyos, na naging iyong buhay, at ito ang katotohanan na naging buhay mo. Sa panahong ito, taglay kung gayon ng tao ang buhay na nangdagaling sa Diyos, ngunit hindi natin masasabi na ang buhay na ito ay buhay ng Diyos. Sa madaling salita, hindi natin masasabi na ang buhay ng tao na nagmula dapat sa salita ng Diyos ay ang buhay ng Diyos. Kaya gaano man katagal sinusunod ng tao ang Diyos, gaano man karaming salita ang matamo ng tao mula sa Diyos, ang tao ay hindi kailanman magiging Diyos. Sabihin man isang araw ng Diyos, "Nasakop Ko ang iyong puso, tinataglay mo ngayon ang Aking buhay,"mararamdaman mo ba kung gayon na ikaw ay Diyos? (Hindi.) Magiging ano ka kung gayon? Hindi ka kaya magkakaroon ng lubos na pagsunod sa Diyos? Hindi kaya mapupuno ang iyong katawan at ang iyong puso ng buhay na ipinagkaloob sa iyo ng Diyos? Ito ay ganap na normal na pagpapahiwatig kapag sinasakop ng Diyos ang puso ng tao. Ito ay katotohanan. Kaya kung titingnan ito sa ganitong aspeto, ang tao ba ay maaaring maging Diyos? Kapag natamo ng tao ang lahat ng salita ng Diyos, kapag ang tao ay kayang matakot sa Diyos at lumayo sa kasamaan, matataglay ba ng tao ang pagkakakilanlan at kakanyahan ng Diyos? (Hindi.) Anuman ang mangyari, ang tao ay tao pa rin pagkatapos ng lahat. Ikaw ay isang nilikha; nang matanggap mo ang salita ng Diyos mula sa Diyos at tinanggap ang paraan ng Diyos, tinataglay mo lamang ang buhay na nagmumula sa salita ng Diyos, at hindi kailanman magiging Diyos.

Balikan natin ang paksa ngayon lang, tinanong Ko kayo ng isang katanungan —si Abraham ba ay banal? (Hindi.) Si Job ba ay banal? (Hindi.) Nakapaloob sa kabanalang ito ang kakanyahan ng Diyos. Wala sa tao ang kakanyahan ng Diyos o ang disposisyon ng Diyos. Nararanasan man ng tao ang lahat ng salita ng Diyos at tinataglay ang kakanyahan ng salita ng Diyos, ang tao ay hindi pa rin kailanman matatawag na banal; ang tao ay tao. Naiintindihan ninyo, tama ba? Kaya ano ang pagkaunawa ninyo ngayon sa pariralang ito “sinasakop ng Diyos ang puso ng tao”? (Ang mga salita ng Diyos, ang daan ng Diyos at ang Kanyang katotohanan ang nagiging buhay ng tao.) Naisaulo na ninyo ang mga salitang ito. Umaasa Ako na magkakaroon kayo ng mas malalim na pagkaunawa. Maaaring itanong ng ilang tao, “Bakit sinasabi kung gayon na ang mga sugo at ang mga anghel ng Diyos ay hindi banal?” Ano ang palagay ninyo sa tanong na ito? Marahil hindi ninyo ito isinasaalang-alang dati. Gagamit Ako ng simpleng halimbawa: Kapag sinususian mo ang isang robot, kapwa ito makakapagsayaw at makakapagsalita, at maiintindihan mo ang sinasabi nito. Maaaring tawagin mo itong kaakit-akit at masigla, ngunit hindi nito mauunawaan sapagkat wala itong buhay. Kapag pinatay mo ang pinagkukunan ng kuryente nito, makagagalaw pa kaya ito? Kapag binuhay mo ang robot na ito, maaari mong makita na ito ay masigla at kaakit-akit. Suriin mo ito, maging ito man ay isang makabuluhang pagsusuri o mababaw na pagsusuri, subalit sa paano mang paraan makikita ng mga mata mo na ito ay gumagalaw. Ngunit kapag pinatay mo ang pinagkukunan ng kuryente nito, may nakikita ka bang anumang uri ng karakter nito? Nakikita mo ba na ito ay nagtataglay ng anumang uri ng kakanyahan? Nauunawaan mo ba ang kahulugan ng Aking sinasabi? Sa madaling salita, bagaman ang robot na ito ay makagagalaw at makakahinto ito, hindi mo kailanman mailalarawan na nagtataglay ito ng anumang uri ng kakanyahan. Hindi ba ito isang katotohanan? Huwag na nating pag-usapan pa ito. Sapat na para sa inyo ang magkaroon ng pangkalahatang pagkaunawa sa kahulugan. Tapusin na natin ang ating pagbabahagi dito. Paalam!

Disyembre 17, 2013

Talababa:

a. "Ang orasyon ng ginintuang buslo" ay tumutukoy sa kilalang nobela ng Tsino na "Paglalakbay sa Kanluran," na kung saan ang monghe na si Xuanzang ay gumagamit ng isang orasyon upang makontrol ang Haring Unggoy gamit ang isang ginintuang buslo na inilagay sa ulo ng Haring Unggoy na mahihigpitan sa pamamagitan ng salamangka, sa gayon ay nagdudulot ng di-matitiis na mga sakit ng ulo. Kalaunan ito ay naging isang talinghaga para pagbuklurin ang mga tao.

Ang pinagmulan: Ang Diyos Mismo, ang Natatangi IV

Rekomendasyon: Mga pagbigkas ng Makapangyarihang Diyo

                                Kidlat ng Silanganan