Ang Bawat Salita ng Diyos ay Isang Pagpapahayag ng Kanyang Disposisyon

Hu Ke Lungsod ng Dezhou, Lalawigan ng Shandong

Sa tuwing nakita ko ang mga salitang ito na sinabi ng Diyos, hindi ako mapalagay: “Bawat pangungusap na nasabi Ko na ay naglalaman sa loob nito ng disposisyon ng Diyos. Makakabuti sa inyo na magbulay nang masusi sa mga salita Ko, at tiyak na pakikinabangan ninyo nang malaki ang mga ito” (“Napakahalaga na Maintindihan ang Disposisyon ng Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Hindi ako mapalagay dahil ang pag-unawa sa disposisyon ng Diyos ay kapwa napakahalaga sa pag-unawa ng tao sa Diyos at sa kanilang paghahangad na mahalin at pasayahin Siya. Ngunit kapag kumakain at umiinom ng mga salita ng Diyos, palagi kong naramdaman na ang disposisyon ng Diyos ay parang napakahirap unawain, at hindi ko alam kong paano ito unawain. Pagkatapos, sa pamamagitan ng pagbabahagi mula sa aking lider, nalaman ko na dapat unawain ko kung ano ang mga gusto ng Diyos at kung ano ang mga kinapopootan Niya mula sa Kanyang mga salita, nang sa gayon ay maunawaan ang disposisyon ng Diyos. Pagkatapos ay sandaling sinubukan kong isagawa ito at nakita ko ang ilang mga resulta. Subalit nanatili pa rin akong nalilito tungkol sa mga salita ng Diyos, “Bawat pangungusap na nasabi Ko na ay naglalaman sa loob nito ng disposisyon ng Diyos.” at wala akong kaalam-alam kong paano talaga ito maunawaan.

Isang araw, nabasa ko ang mga salitang ito sa isang sermon: “Ang disposisyon ng Diyos ay nagtataglay ng maraming aspeto. Nilalaman nito kung anong mayroon at kung ano ang Diyos, ang Kanyang mga pananaw, ang Kanyang mga ideya, ang Kanyang pag-iisip at karunungan. Nilalaman nito ang pag-uugali ng Diyos sa lahat ng uri ng tao, kagaya ng Kanyang mga damdamin ng awa at pangangalaga, at lalo pa ang Kanyang galit sa pagrerebelde at pagtutol ng sangkatauhan. Dahil ang bawat pangungusap ng Diyos ay naglalaman ng Kanyang pag-iisip, Kanyang karunungan at Kanyang mga ideya, dahil ang lahat ng ito ay naglalaman ng batayan at pinanggagalingan ng Kanyang mga salita, dahil lahat ng mga ito ay natural na ipinapahayag ang pag-uugali ng Diyos sa sangkatauhan, nang walang isang pangungusap na walang pundasyon, isang napaka-natural na bagay para sa bawat pangungusap na maglaman ng disposisyon ng Diyos. Bawat salitang sinasabi ng mga tao ay nagpapahayag ng kanilang disposisyon, kaya’t hindi ba ang bawat salita ng Diyos ay higit pang maglalaman ng Kanyang disposisyon? Madali itong maunawaan, ngunit kung paano matuklasan ito at malaman ito ay hindi madali gaya ng iniisip ng tao. Kung, kapag binasa ang mga salita ng Diyos, hindi sinusubukan ng isang tao na mabatid ang mga ito nang husto, hindi nagsisikap nang husto o walang sapat na karanasan, kung ganon, ang disposisyon ng Diyos ay hindi madaling mapansin, lalo na ang maunawaan. Samakatuwid, ang kinakailangan ay tumahimik ang tao sa harapan ng Diyos at ibigay nang buong-buo ang kanilang mga puso sa mga salita ng Diyos, at para sa kanilang pagbasa at pagsubok na unawain ang mga salita ng Diyos na gagawin habang nagdarasal; pagkatapos, dahan-dahan mong matutuklasan ang kondisyon ng isip sa likod ng mga salita ng Diyos. Ito ang simula ng pagpasok” (Ang Pagbabahagi Mula sa Itaas). Noong nabasa ko ang pagbabahaging ito, lahat ay lumagay sa tamang lugar. Napagtanto ko na ang disposisyon ng Diyos ay naglalaman ng maraming bagay: Nilalaman nito kung anong mayroon at kung ano ang Diyos, ang Kanyang mga pananaw at Kanyang mga ideya, ang Kanyang pag-iisip at Kanyang karunungan, pati na ang pag-uugali Niya sa lahat ng klase ng tao, at iba pa. Bukod dito, ang bawat pangungusap ng Diyos ay naglalaman ng batayan at pinanggagalingan ng Kanyang bawat salita, nang walang isang pangungusap na walang pundasyon, at sa bawat isa at lahat ng bagay na ginagawa ng Diyos at bawat pangungusap na sinasabi Niya ay isang natural na pagpapahayag ng kalahatan kung ano Siya sa buhay. Sa kabilang dako, ang pagkaunawa ko sa disposisyon ng Diyos ay limitado lamang sa kung ano ang gusto at kinapopootan ng Diyos. Ang ganitong uri ng pagkaunawa ay masyadong kumikiling sa isang panig kung kaya hindi nito kayang maabot ang pag-unawa sa disposisyon ng Diyos mula sa bawat pangungusap Niya. Bukod dito, naunawaan ko rin na, kung gusto kong maunawaan ang disposisyon ng Diyos mula sa Kanyang bawat pangungusap, kinailangan kong tumahimik sa harapan ng Diyos at mas lalong magsumikap para matanto ko ang mga salita ng Diyos. Bukod dito, kinailangan kong magdasal at humingi ng pamamatnubay sa harapan ng Diyos, nakatuon sa pag-unawa sa kondisyon ng pag-iisip sa likod ng mga salita na nasabi na ng Diyos pati na rin ang batayan at pinanggagalingan ng mga gawa ng Diyos.

Nagpapasalamat ako sa kaliwanagan at pagpapalinaw ng Diyos na nagpahintulot sa akin para matanto ang mga bagay na ito, at pagkatapos ay sinimulan kong magtuon sa pagsasanay at pagpasok sa aspetong ito. Isang araw, nabasa ko ang isang sipi sa mga salita ng Diyos: “Kung mahalaga o hindi ang gawain na ito ay batay sa mga pangangailangan ng sangkatauhan, at ang realidad ng kabuktutan ng sangkatauhan, at ang kalubhaan ng pagsuway ni Satanas at ang kanyang panggugulo sa gawain. Ang isang tama para sa gawain ay nakasalalay sa kalikasan ng kanyang gawain, at ang kahalagahan ng gawain. Pagdating sa kahalagahan ng gawain na ito, sa kung anong paraan ng gawain ang gagamitin—ang gawain na direktang ginawa ng Espiritu ng Diyos, o gawain na ginawa ng Diyos na nagkatawang-tao, o gawaing ginampanan sa pamamagitan ng tao—ang unang aalisin ay ang gawain na ginampanan sa pamamagitan ng tao, at, batay sa kalikasan ng gawain, at sa kalikasan ng gawain ng Espiritu laban sa yaong sa katawang-tao, ito ay napagpasyahan sa huli na ang gawain na ginawa sa katawang-tao ay mas kapaki-pakinabang para sa tao kaysa sa gawain na direktang ginawa ng Espiritu, at nag-aalok ng higit na mga pakinabang. Ito ang kaisipan ng Diyos sa oras ng pagpapasya kung ang gawain ay ginawa ng Espiritu o ng katawang-tao” (“Ang Tiwaling Sangkatauhan ay Higit na Nangangailangan ng Pagliligtas ng Diyos na Naging Tao” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Noong sinubukan kong mabatid nang mabuti ang siping ito, pakiramdam ko ay parang nakahanap na ako ng malaking pabuya. Ipinapakita ng mga salita ng Diyos ang paglago ng pag-iisip ng Diyos sa panahong iyon, iniisip kung anong paraan ang gagamitin para sa gawain sa mga huling araw. Habang Siya ay nag-iisip, ang unang bagay na isinaalang-alang ng Diyos ay kung anong paraan ang gagamitin na magbibigay ng pinakamaraming benepisyo sa tao sa gawaing ito, kung ano ang pinakamagandang paraan para matamo ang resulta ng pagliligtas sa tao at kung ano ang gagawin para tanggapin ni Satanas ang pagkatalo, sa gayon ay talunin si Satanas at dalhin ang mga tao na malalim na napinsala sa ganap na kaligtasan. Sa kabuuan ng proseso ng pag-iisip na ito, palaging isinaalang-alang ng Diyos ang tao at hindi kailanman isinaalang-alang ang Kanyang sariling mga kapakanan o kaligtasan. Maliwanag na alam ng Diyos na ang Kanyang pagkakatawang-tao ay magdurusa nang napakahirap, ngunit hindi ito isinaalang-alang pagdating sa pagsagip sa sangkatauhan. Sa halip, pinili pa rin Niya, ayon sa mga pangangailangan ng sangkatauhan at sa katotohanan ng kasamaan ng sangkatauhan, ang paraan ng Diyos na magkatawang-tao para gampanan ang gawain sa mga huling araw. Ipinagsasapalaran Niya ang malaking panganib para pumunta sa kaloob-looban ng lungga ng tigre, pinagdurusahan Niya ang mabangis na pagmamalupit at pagtutugis ng malaking pulang dragon, tinitiis ang pag-abuso at kalapastanganan ng iba’t ibang mga relihiyom at denominasyon, at tinitiis din ang pagtutol, rebelyon at maling pag-unawa ng mga kagaya natin na sumusunod. Ang mga sugat at mga pag-atake na ipinabata sa puso ng Diyos at ang pagpapahiya na tinitiis ng Diyos ay talagang mga bagay na walang makakaunawa. Ang lahat ng ipinahahayag at ibinubunyag ng Diyos ay lahat ng kung ano Siya sa buhay: Ang walang pag-iimbot na paglalaan ng Kanyang sarili para sa sangkatauhan at ang Kanyang pagbabayad ng halaga para sa kanila. Ang kadakilaan at pagiging hindi makasarili ng Diyos ay likas na naibunyag sa Kanyang gawain at sa Kanyang bawat pangungusap, at isinasakatawan din ng mga ito ang dakilang awa at walang pag-iimbot na pagmamahal ng Diyos. Ang pagmamahal ng Diyos para sa sangkatauhan ay hindi lamang walang laman na mga salita, kundi isang praktikal na halaga na binabayaran Niya. Sa panahong iyon, nagkaroon ako ng malinaw na pag-unawa na ang Diyos ay tunay na dakila at labis na kaibig-ibig! Kaya, bagama’t nabasa ko na itong mga salita ng Diyos sa nakaraan, hindi ko kailanman naintindihan ang batayan sa likod ng mga salitang sinabi ni Cristo o ang lahat na ibinunyag ng mga ito, at hindi ko rin naunawaan ang pagmamahal ni Cristo para sa sangkatauhan. Ngayon lamang ako nagkaroon ng ilang tunay na pag-unawa sa mga salitang ito ng Diyos: “Bawat pangungusap na nasabi Ko na ay naglalaman sa loob nito ng disposisyon ng Diyos.”

Noon, dahil hindi ko kailanman pinatahimik ang aking puso o masigasig na sinubukang mabatid ang mga salita ng Diyos, nawala ko ang maraming magandang pagkakataon para maunawaan ang Diyos, kung kaya’t kahit sa ngayon, marami pa rin akong mga pagkaintindi at maling pag-unawa sa Diyos, at ako ay nananatili pa ring hiwalay sa Kanya. Ngayon ko lamang nauunawaan na kung gusto kong maunawaan ang disposisyon ng Diyos, kinakailangan kong maging masigasig na subukang mabatid at hanapin ang katotohanan sa loob ng bawat pangungusap ng Diyos. Sa paraang ito, siguradong malaki ang aking makukuhang pakinabang. Magmula sa araw na ito, gusto kong magtuon sa mas lalong pagsusumikap sa mga salita ng Diyos, at hangarin na sa lalong madaling panahon ay maging isa na nagkaroon na ng ilang pagkaunawa sa Diyos.